Σαν σήμερα, στις 06 Φεβρουαρίου 1981, ημέρα Παρασκευή, φεύγει από τη ζωή η Βασίλισσα Φρειδερίκη, βασίλισσα των Ελλήνων (1947-1964) και βασιλομήτωρ μετά το θάνατο του συζύγου της, Βασιλιά Παύλου Α′. Η Βασίλισσα Φρειδερίκη σε ηλικία 63 ετών άφησε την τελευταία της πνοή από καρδιακή προσβολή στα Ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης κατά τη διάρκεια εγχείρησης καταρράκτη.
Επιμέλεια: Ανδρέας Μέγκος
Πέρα από την οδύνη για την απώλεια του αγαπημένου της προσώπου, η οικογένεια της Βασίλισσας Φρειδερίκης είχε να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα σχετικά με τη πραγματοποίηση της κηδείας. Τελευταία επιθυμία της Βασίλισσας ήταν να ταφεί στο κοιμητήριο του Τατοΐου δίπλα στον αγαπημένο σύζυγό της, Βασιλιά Παύλο.
Σεβόμενος την τελευταία επιθυμία της μητέρας του ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος προσπάθησε να συνεννοηθεί με την Ελληνική Κυβέρνηση. Η πρόταση του Κωνσταντίνου ήταν να ψαλεί η νεκρώσιμος ακολουθία στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών και η ταφή να γίνει στο κοιμητήριο του Τατοΐου.
Στην πραγματικότητα δεδομένου ότι το 1981 όλα τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειας είχαν ελληνική υπηκοότητα και το Τατόι ήταν στην ιδιοκτησία τους δεν χρειαζόταν ειδική άδεια για την ταφή.
Εφόσον η Ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμούσε την πραγματοποίηση της κηδείας στην Ελλάδα θα έπρεπε να βγάλει σχετικό νόμο απαγόρευσης της, κάτι τέτοιο θα διέσυρε την Ελλάδα διεθνώς.
Η κηδεία της Βασίλισσας Φρειδερίκης αναδείχθηκε τις επόμενες ημέρες σε μείζον πολιτικό ζήτημα για την εποχή, αφού από την πρώτη στιγμή έγινε έντονη προσπάθεια να παρουσιαστεί ως πολιτικό γεγονός. Έτσι ξεκίνησε μία οξεία πολιτική διαμάχη για τον αν θα έπρεπε ή όχι να επιτραπεί η ταφή της Βασίλισσας Φρειδερίκης στην Ελλάδα.
Αρχικά ο ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης συμφώνησε να γίνει ο ενταφιασμός στο Τατόι την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου και να διαμείνουν οι Βασιλικές Οικογένειες της Ελλάδος και της Ισπανίας σε ξενοδοχείο στην Βαρυπόμπη από το απόγευμα της προηγούμενης μέρας. Τελικώς αυτό δεν τηρήθηκε, μετά την υπαναχώρηση του πρωθυπουργού.
Στη συνέχεια ο Γεώργιος Ράλλης συγκάλεσε την Κυβερνητική Επιτροπή και αποφασίστηκε ότι τόσο η εξόδιος ακολουθία όσο και η ταφή θα γίνονταν στο Τατόι την ίδια ημέρα, επιτρέποντας στη βασιλική οικογένεια να επιστρέψει μόνον έξι ώρες στην πατρίδα της για να φέρει τη σορό της βασίλισσας και να παραστεί στην κηδεία και την ταφή. Επίσης απαιτήθηκε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και η οικογένειά του να εγκαταλείψουν τη χώρα αμέσως μετά. Ακόμα, η κυβέρνηση θα είχε μόνο τυπική-θεσμική εκπροσώπηση.
Μετά την έκδοση της απόφασης και για αρκετές ημέρες ακολούθησε πόλεμος δηλώσεων μεταξύ του πρωθυπουργού Γεώργιου Ράλλη και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου.
Πέρα από αυτό και με πρόσχημα τον φόβο τέλεσης επεισοδίων, το Τατόι είχε αποκλειστεί από δυνάμεις της αστυνομίας ώστε να μην μπορέσει να παραστεί κόσμος στην κηδεία.
Τελικά η κηδεία τελέστηκε στις 12 Φεβρουαρίου στο Τατόι στην οποία παρευρέθηκαν μέλη Βασιλικών Οικογενειών της Ευρώπης, 200 περίπου προσκεκλημένοι καθώς και περίπου 6-7 χιλιάδες λαού που κατάφερε να ξεπεράσει τις δυσκολίες της αστυνομίας. Την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο μετέπειτα Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, μόλις αποβιβάστηκε από το αεροπλάνο, γονάτισε, προσκύνησε και φίλησε το χώμα των προγόνων του.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος πιεζόταν να κάνει δηλώσεις και αρχικά αρνήθηκε. Την παραμονή της κηδείας το γραφείο του Βασιλέως Κωνσταντίνου έδωσε στη δημοσιότητα δήλωσή του, με την οποία εξέφραζε τη λύπη του για την πολιτικοποίηση της κηδείας, ενώ ο ίδιος ερχόταν στην Ελλάδα, για να εκτελέσει ένα οδυνηρό προσωπικό καθήκον και ότι οι περιορισμοί που επεβλήθησαν στην απλή τελετή κηδείας της μητέρας του, προσέδιδαν σ΄ αυτόν πικρία στην οδύνη.
Στο βιβλίο της Βασίλισσας Φρειδερίκης «Μέτρον Κατανοήσεως» περιγράφεται η ακόλουθη στιχομυθία μεταξύ του βασιλέως Παύλου και της ίδιας σε μία επίσκεψη που πραγματοποίησαν στην Ινδία. – Κεφάλαιο – Διεθνείς Δεσμοί, σελίδα 261 – …..
….Γυρίσαμε ξυπόλητοι το Ταζ Μαχάλ, ο ένας στο πλευρό του άλλου. «Θα χτίσης ένα μνημείο σαν κι αυτό όταν πεθάνω;» ρώτησα αστειυόμενη τον Παύλο.
«Ασφαλώς όχι. Όσο όμορφο κι αν είναι το μνημείο τούτο, εμείς θέλομε να μείνωμε κάτω από τον ανοικτό ουρανό, στο Τατόι, για να μπορούν τα ελάφια να περπατούν επάνω από μας και τα αγριολούλουδα ν′ ανθίζουν την άνοιξι.»
«Συμφωνώ»… του απάντησα
Η Φρειδερίκη, Λουίζα, Τύρα, Βικτώρια, Μαργαρίτα, Σοφία, Καικιλία, Όλγα, Ισαβέλλα, Χριστίνα γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ′, αρχηγού του Οίκου του Ανοβέρου, και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β′ και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν.
Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ. Η Φρειδερίκη μέσω του παππού της, Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β′, ήταν τρισέγγονη της Βασίλισσας Βικτωρίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Εγγονός της είναι ο Βασιλιάς της Ισπανίας Φελίπε ΣΤ′. Ανηψιός της είναι ο σημερινός Πρίγκιπας του Αννόβερου, Ερνέστος Αύγουστος Ε′ ο οποίος είναι παντρεμένος με την Πριγκίπισσα Καρολίνα του Μονακό.
Μεγάλωσε στην Γερμανία ως Πριγκίπισσα του Αννόβερου, και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1937 μνηστεύτηκε τον τότε διάδοχο του ελληνικού θρόνου Πρίγκηπα Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε στις 9 Ιανουαρίου 1938. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρία παιδιά: Η Πριγκίπισσα Σοφία (γεν. 02 /11/1938), νυν Βασιλομήτωρ της Ισπανίας. Ο Πρίγκηπας Κωνσταντίνος (γεν. 02/06/1940), μετέπειτα Βασιλεύς των Ελλήνων Κωνσταντίνος Β′, και η Πριγκίπισσα Ειρήνη (γεν. 11/05/1942).
Με την άφιξή της στην Ελλάδα, η Φρειδερίκη επιδόθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Ίδρυσε τη «Φανέλα του Στρατιώτου», μέσω της οποίας έστειλε 127.000 δέματα στον μαχόμενο ελληνικό στρατό (1940-1941). Τον Απρίλιο του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια ακολούθησε την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού, αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο εξωτερικό (Αίγυπτο και Νότιο Αφρική).
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946, που αποκατέστησε τον Γεώργιο Β′ στο θρόνο του. Η προτεστάντισσα Φρειδερίκη ασπάσθηκε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα και βαπτίστηκε τον Φεβρουάριο του 1947. Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Β′ και την ανάρρηση στο θρόνο του Παύλου (01 Απριλίου 1947), ονομάστηκε Βασίλισσα των Ελλήνων και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στο πλευρό του συζύγου της.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το φιλανθρωπικό της έργο.
Προκάλεσε τη μήνη της Κομμουνιστικής Αριστεράς με την ίδρυση των «Παιδοπόλεων», όπου φιλοξενούνταν ορφανά του Εμφυλίου και παιδιά φτωχών οικογενειών, αλλά και επαναπατριζόμενα ορφανά του λεγόμενου «Παιδομαζώματος».
Υπολογίζεται ότι 33.000 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις 53 «Παιδοπόλεις» της Φρειδερίκης, που τους παρείχαν τροφή, διαμονή και εκπαίδευση.
Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Βασιλιά Κωνσταντίνου στις 13 Δεκεμβρίου 1967, για την ανατροπή της δικτατορίας, ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στο εξωτερικό και λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ισπανία μαζί με την Πριγκίπισσα Ειρήνη, κοντά στην μεγαλύτερη κόρη της, Βασίλισσα Σοφία.
Η Βασίλισσα Φρειδερίκη ένωσε από την πρώτη στιγμή τη ζωή της με τον Ελληνικό λαό και την Ελλάδα, τη χώρα που θεωρούσε πατρίδα της και αγαπούσε με όλη της την καρδιά.
Πηγές κειμένου:
– Επίσημη ιστοσελίδα Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας
– Μέτρον Κατανοήσεως (Βασίλισσας Φρειδερίκης 1971)
– Εφημερίδες εποχής
πηγή: www.royalchronicles.gr