Οι δύο σπουδαιότερες εντολές
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ (Ματθ. κβ΄ 35-46)
Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικὸς τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ, πειράζων αὐτόν καὶ λέγων· Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου». Αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». Ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται. Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ Χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστι; Λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυῒδ. Λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυῒδ ἐν Πνεύματι Κύριον καλεῖ αὐτὸν λέγων, «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου»; Εἰ οὖν Δαυῒδ καλεῖ αὐτὸν Κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστι; Καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο αὐτῷ ἀποκριθῆναι λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέ τις ἀπ’ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.
Μετάφραση
Εκείνο τον καιρό, κάποιος νομοδιδάσκαλος πλησίασε τον Ιησού και για να τον φέρει σε δύσκολη θέση, του είπε: “Διδάσκαλε, ποια είναι η πιο μεγάλη εντολή στο νόμο;”
Αυτός του απάντησε: “Ν΄ αγαπάς τον Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου, με όλη την ψυχή σου και με όλο το νου σου. Αυτή είναι η πρώτη και πιο μεγάλη εντολή. Δεύτερη, εξίσου σπουδαία με αυτήν: Ν΄ αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. Σ΄ αυτές τις δύο εντολές συνοψίζονται όλος ο νόμος κι οι προφήτες”.
Εκεί που ήταν συγκεντρωμένοι οι Φαρισαίοι, τους ρώτησε ο Ιησούς: “Τι νομίζετε για το Μεσσία; Ποιανού απόγονος είναι;” “Του Δαβίδ”, του απαντούν.
Τους λέει: “Πως τότε ο Δαβίδ, οδηγούμενος από το Πνεύμα, τον ονομάζει “Κύριο”; Λέει: Ο Κύριος είπε στον Κύριό μου κάθισε στα δεξιά μου ώσπου να υποτάξω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου.
Αν, λοιπόν, ο Δαβίδ τον ονομάζει “Κύριο”, πως είναι απόγονός του;” Κανένας δεν μπορούσε να του απαντήσει, ούτε τολμούσε πιά κανείς από κείνη τη μέρα να του θέσει ερωτήματα.