Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 30 Αυγούστου 2020 (ΙΒ’ Ματθαίου)

234

ῈΥΑΓΓΕΛΙΟΝ  Κατά Ματθαίον (ιθ΄ 16-26)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νεανίσκος τις προσῆλθε τῷ Ιησοῦ γονυπετῶν και εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. Λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; Ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Τον καιρό εκείνο, πλησίασε τον Ιησού ένας νέος και του είπε: “Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό πρέπει να κάνω δια να έχω αιώνιον ζωήν;”. Αυτός δε του είπε, «Γιατί με λες αγαθόν; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά ένας, ο Θεός. Εάν θέλεις να μπεις εις την ζωήν, φύλαγε τις εντολές». Λέγει εις αυτόν, «Ποιες;». Ο Ιησούς του απάντησε, «Το να μην φονεύσεις, Να μην μοιχεύσεις, Να μην κλέψεις, Να μην ψευδομαρτυρήσεις, Να τιμάς τον πατέρα και την μητέρα, και, Να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου».
Λέγει εις αὐτὸν ο νέος, «Όλα αυτά τα φύλαξα από τη νεότητά μου. Εις τι ακόμη υστερώ;». Τότε του είπε ο Ιησούς, «Εάν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε και πούλησε όσα έχεις και μοίρασε τα εις τους πτωχούς, και θα έχεις θησαυρό εις τους ουρανούς και έλα ακολούθα με».
Όταν ο νέος άκουσε τα λόγια αυτά, έφυγε λυπημένος διότι είχε πολλά κτήματα. Ο Ιησούς είπε τότε εις τους μαθητές του, «Αλήθεια σας λέγω, ότι δύσκολα πλούσιος άνθρωπος θα μπει εις την βασιλείαν των ουρανών. Πάλιν σας λέγω, ότι είναι ευκολότερο να περάσει μία καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας παρά πλούσιος να μπει εις την βασιλείαν του Θεού».
Όταν το άκουσαν οι μαθητές, δοκίμασαν μεγάλην έκπληξη και έλεγαν, «Ποιος λοιπόν είναι δυνατόν να σωθεί;».
Ο Ιησούς ἀφοῦ τους κοίταξε κατά πρόσωπον, τους είπε, «Εις τους ανθρώπους τούτο είναι αδύνατον, αλλά εις τον Θεό όλα είναι δυνατά».