Άρθρο του Ιατρού Πνευμονολόγου Βασίλειου Τοπαλλιανίδη
Βρισκόμαστε μπροστά σε πρωτόγνωρες καταστάσεις που μπορεί σε ένα βαθμό να δικαιολογούν, τις όποιες αντιδράσεις από πλευράς της κοινωνίας. Σίγουρα όμως βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και διαφορές, κυρίως ανθρωποφοβικές θα έλεγα.
Αντιδραστικές απόψεις, λες και απευθύνονται σε αφελείς, με συνωμοσιολογικές προεκτάσεις, κατασκοπευτικού τύπου σενάρια που όχι τυχαία έχουν υιοθετηθεί ακόμα και από Αρχηγούς κρατών με αντιδραστικό προσανατολισμό σκέψης και δράσης.
Ο λαός μας στο σύνολό του, με εξαιρέσεις δεν λέω αλλά πάρα πολύ λίγες, έδειξε μεγάλη ωριμότητα απέναντι στην κρισιμότητα των καταστάσεων.
Φυσικά το επίσημο κράτος, μέσα από την επιβολή πολιτικής με επικοινωνιακούς όρους, προσπαθεί να καλλιεργήσει την εικόνα της λεγόμενης ατομικής ευθύνης. Παρουσιάζουν ως πρόβλημα τους ανυπάκουους. Ή αδιάφορους, κρύβοντας τις μεγάλες αδυναμίες του Δημόσιου συστήματος υγείας (Συνέπεια της πολιτικής της Ε.Ε. για λιγότερο κράτος και στην υγεία, τις οποίες πριν την κρίση τις διαφήμιζαν κιόλας), σαν σύγχρονη πολιτική στον τομέα της υγείας. Άλλωστε επίσημα κρίνουν την υγεία με κριτήρια κόστους – οφέλους και κανόνες ελεύθερης αγοράς.
Δεν είναι στους σκοπούς του άρθρου να σταθεί περισσότερο στις πλευρές γενικών μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό, άλλωστε έχουν ειπωθεί τόσα πολλά πράγματα για τα μέτρα αυτά. Θα ήθελα να σταθώ περισσότερο σε μια ενημέρωση γύρω από το φαινόμενο της Πανδημίας και τις επιπτώσεις στην Δημόσια υγεία η διαταραχή της οποίας έχει και άλλες αιτιάσεις π.χ. η ποιότητα ζωής και πολλά άλλα.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) στον τομέα της πρόληψης της Δημόσιας Υγείας υπάρχουν τρία επίπεδα. Πρωτογενής, δευτερογενής και τριτογενής πρόληψη. Όπου ως πρωτογενής είναι η λήψη συνολικά μέτρων που θωρακίζουν την υγεία συνολικά σε κάθε χώρα. Είναι η πρόληψη η οποία δεν σχεδιάζεται την τελευταία στιγμή από κάθε χώρα αλλά χτίζεται σε διάρκεια από πριν ώστε να βρίσκει έτοιμο το σύστημα υγείας να αντιμετωπίζει κρίσιμες καταστάσεις, κάτι που στην χώρα μας δεν ήταν και τόσο πολύ αναπτυγμένο σύμφωνα με τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των ανθρώπων, ενώ τριτογενής η αποκατάσταση των συνεπειών μετά από πολύ σοβαρά γεγονότα στον τομέα της υγείας με οικονομική στήριξη από πλευράς Κράτους – αυτό περιμένομε να το δούμε – και η δευτερογενής όπου λαμβάνονται μέτρα περιορισμού της διασποράς και θεραπείας. Δυστυχώς στην χώρα μας επιλέχτηκε μόνο το δευτερογενές επίπεδο (αναγκαίο στην παρούσα κατάσταση) μιας και η πρωτογενής και τριτογενής κατεύθυνση στην πρόληψη δεν βρίσκονται σε πρώτη προτεραιότητα σε οικονομίες της αγοράς και στον τομέα της υγείας.
Τι είναι λοιπόν αυτός ο μικροοργανισμός που αποκάλυψε τις συνολικές αδυναμίες ενός αποδυναμωμένου, σε Παγκόσμια κλίμακα, Δημόσιου Συστήματος Υγείας;
Ποια τα χαρακτηριστικά του, τι μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό; Είναι λοιπόν ένας ιός που έχει κοινά χαρακτηριστικά με άλλους ιούς της ίδιας κατηγορίας, με την ίδια επιλεκτικότητα στην προσβολή του αναπνευστικού συστήματος, του γαστρεντερικού και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Έχει όμως ιδιαιτερότητες ως προς τη μεταδοτικότητά του, την αντοχή του στις εξωτερικές περιβαντολογικές συνθήκες, την απουσία ανοσίας, αλλά και θεραπείας καθώς και στην αναπαραγωγικότητά του, που είναι το μέγεθος μέτρησης της μεταδοτικότητάς του και φυσικά της κατάληξης (θνησιμότητα) των ασθενών.
Είναι σημαντικό να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην μεταδοτικότητα που επιτυγχάνεται με την στενή επαφή, το φτέρνισμα, την ομιλία, το βήχα, το γέλιο (αλλά και οποιαδήποτε μορφή αερολύματος), όπως και η μεταδοτικότητα με βιολογικά υγρά (π.χ. δάκρυα).
Κρίσιμο σημείο είναι και η μετάδοση από ασυμπτωματικούς ασθενείς και μάλιστα λόγω της καθυστέρησης στην εκδήλωση συμπτωμάτων. Έτσι για 14 ημέρες (αναφέρονται και 28 ημέρες) από την επιμόλυνση μέχρι την νόσηση να ερχόμαστε σε επαφή με πολύ περισσότερο κόσμο αυξάνοντας με αυτό τον τρόπο τα νέα περιστατικά. Σημαντικό είναι επίσης ότι 15% – 20% των νοσούντων εκτιμάται ότι θα χρειαστεί νοσηλεία, ένα ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό, (που ειδικά για τους μη «έχοντες» και τις γνωστές ελλείψεις στον τομέα της Δ.Υ., γίνεται ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που θα εμφανιστούν) και στην χώρα μας. Σε περίπτωση δε, που αυξηθούν τα κρούσματα πιθανόν να δούμε εικόνες όπως σε άλλες χώρες του λεγόμενου ανεπτυγμένου δυτικού κόσμου. Τα κλινικά συμπτώματα δυστυχώς ομοιάζουν με αντίστοιχα συμπτώματα όπως της γρίπης δηλαδή πυρετός, ξηρός βήχας ίσως και με αιματηρά πτύελα, πονόλαιμος, πονοκέφαλος, πόνος στα κόκκαλα και στις αρθρώσεις και αφορούν το 80% των περιστατικών. Υπάρχει όμως και η εκδοχή, ειδικά όταν υπάρχουν και οι άλλοι παράγοντες, να επιδεινωθεί ραγδαία η κλινική εικόνα με συμπτώματα δύσπνοιας κυρίως λόγω βαριάς πνευμονίας, αναπνευστικής αλλά και πολυοργανικής ανεπάρκειας. Οι λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν την φαρμακευτική αγωγή τους, που και εδώ με καθυστέρηση μπήκε στις αναφορές του ειδικού φορέα, αλλά και το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων πρέπει να λαμβάνουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που απαιτείται σε καθημερινή βάση.
Δυστυχώς πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Δεν μας προστατεύουν από αγάπη. Ειδικά τώρα που φαίνεται να βγαίνει το μοντέλο του περιορισμού (έτσι που έχουν καταντήσει τον Δημ. Τομέα της Υγείας) δεν υπήρχε εναλλακτική λύση – έτσι κι αλλιώς την χασούρα στο τέλος θα την στείλουν στον συνήθη ύποπτο, που όπως στο παρελθόν, έτσι και τώρα, μας χρεώνουν όλες τις συμφορές και με την μόνιμη επωδό της ατομικής ευθύνης θα προσπαθήσουν να κρύψουν το πιο σημαντικό, τις δικές τους κυβερνητικές ευθύνες για τις τραγικές ελλείψεις και στην υγεία.
Ακόμη και σε προγενέστερες περιόδους οι ελλείψεις αυτές έκαναν διαρκώς αισθητή την παρουσία τους και στον τομέα της ΠΦΥ όπως και στα νοσοκομεία της χώρας.
Είναι γνωστή η κατάσταση και στο Κ.Υ Αχαρνών για τις μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό και πριν την επιδημία, με απουσία πολλών σημαντικών ειδικοτήτων αλλά και απουσία οικογενειακών γιατρών για να μπορούσε σήμερα ο κόσμος να επικοινωνήσει για ενημέρωση και θεραπεία. Τώρα όλα αυτά γίνονται περισσότερο ορατά στην μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Έδειξαν αδυναμία να προστατεύσουν επαρκώς το ιατρικό και νοσηλευτικό δυναμικό και όλους τους εργαζόμενους γενικά στον τομέα της υγείας της χώρας…να μην πούμε για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που θα στείλουν στο σπίτι τους, με την λήξη τους, τους σημερινούς «ΗΡΩΕΣ». Το μόνο όμως που έδειξαν είναι επικοινωνιακή ικανότητα να στρέφουν την προσοχή σε θέματα μόνο της ατομικής ευθύνης.
Έβαλαν αδίστακτα στο επικοινωνιακό κάδρο και την επιστημονική κοινότητα (λες και δεν υπηρετεί η επιστήμη το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο της κοινωνίας). Αλήθεια ποια επιστημονική μελέτη μέχρι σήμερα περιορίζει την καραντίνα στους υγειονομικούς που βρέθηκαν σε στενή επαφή με επιβεβαιωμένα νοσούντες, από τον κορονοϊό, ασθενείς σε 7 και όχι 14 ημέρες όπως ορίζονται στα μέχρι σήμερα δεδομένα;
Συμπερασματικά:
Επιλέγουμε την εφαρμογή των μέτρων για λόγους προστασίας τόσο δικιά ας όσο και των γύρω μας. Πρέπει σήμερα να βγούμε δυνατοί. Να αναλογιστούμε την δράση μας. Να απαιτήσουμε την θωράκιση της δημόσιας καθολικής και δωρεάν υγείας για όλους. Να μην νιώθουμε τον εφιάλτη κάθε τόσο. Σίγουρα η επιστιμονικοτεχνολογική ανάπτυξη και οι δυνατότητες που δίνει μπορούν να υπηρετήσουν τους λαούς και όχι τους «ΕΞΥΠΝΟΥΣ» επιχειρηματικούς ομίλους τους.
Ας γίνει για την επόμενη μέρα ανάγκη η δράση μας για διεκδίκηση δικαιωμάτων στη ζωή, την υγεία, την εργασία. Όλοι οι συνάδελφοι και το προσωπικό υγείας στην πόλη μας και στο Κέντρο Υγείας, βρίσκονται έτοιμοι να εξυπηρετήσουν κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη.
Βασίλειος Τοπαλλιανίδης, Ιατρός Πνευμονολόγος
Μέλος του Δ.Σ Ιατρών στην ΠΦΥ και μέλος του Δ.Σ Πανελλήνιας Ομοσπονδίας (Σ.Ε.Υ.Π Ε.Ο.Π.Υ.Υ)
Ιατρείο: Βεροίας 74 Θρακομακεδόνες Αχαρνές Αττικής
Τηλέφωνο: 6977986828